Tijdens de Wake Up Course kwam deze zin al een paar keer voorbij. "Je bent wat je DOET. Niet wat je denkt". En hij klopt zo enorm. Met oud en nieuw zag ik overal wensen en voornemens voorbij komen over geen oorlog meer en geen ruzie en minder zeuren en noem maar op. Nog geen week later zag ik bij een van die mensen een post voorbij komen op facebook waarin ze iemand totaal afkraakte. Mensen mobiliseerde om toch vooral niet meer naar zijn restaurant te gaan of wel heen te gaan en hem een koekje van eigen deeg te geven. (Ze vond dat hij niet aardig was voor zijn personeel). Ze wilde hem straffen. Hij was niet zoals zij had bepaald dat hij moest zijn. Want iedereen moet aardig zijn zei ze. Maar waar ze totaal aan voorbij ging is dat ze zelf niet aardig was. Nou maakt dat niet uit maar wanneer je zegt dat je aardig bent en geen oorlog wilt en vervolgens roep je op tot conflict dan BEN je simpelweg niet aardig op dat moment EN je roept op tot conflict.

Meningen zijn zo zinloos. Prima om er een te hebben maar denken dat jouw mening de enige juiste waarheid is is gewoon niet waar. En wanneer je dan anderen gaat manipuleren en straffen omdat ze ergens een andere mening over hebben creëert afscheiding. En groepjes. Je doet dan in het klein wat landen ook doen. Je zin doordrammen. Desnoods met geweld. Of met manipulatie. Zonder rekening te houden met de ander. Puur egoïstisch omdat het JOU beter uitkomt. Op facebook bondgenoten zoeken die het met je eens zijn. Angst.

Dus je bent wat je doet. Naar aanleiding van al die dingen die ik zag op facebook ben ik wezen kijken naar waar bij mij nog dingen scheef zaten tussen wie ik zei dat ik ben en wat ik echt DOE. Ik mocht graag denken dat ik me nergens druk over maakte. Maar laatst op mijn werk zat ik even op het verkeerde padje. Tien minuten nadat ik aankwam had ik al een discussie met een collega en nog geen half uur daarna met een groepje scholieren. In de kantine verzuchtte ik dat ik hier gewoon helemaal niet geschikt voor was. Waarop een collega zei: "Of je vindt het te belangrijk." Boem. Ineens was het stil in mijn hoofd. Hij had gelijk. Shit. Ik had het niet gezien. Ik had eerder gewoon gereageerd. Op emoties vooral. Ik VOND dat die mensen bepaalde dingen moesten doen of laten maar zij vonden van niet. En iedereen had gelijk. In mijn maatschappelijke mindset van dat moment vond ik dat iedereen zich gewoon aan de regels moest houden. Ik wilde dwingen. Hen laten inzien dat ze gewoon moesten luisteren naar mij. Dat ik gelijk had. En het was gewoon niet waar. Ik vond het inderdaad te belangrijk. Ineens ging het over mij. Niet meer over de regels. Maar toen mijn collega me er op wees was het voorbij. De dag liep vanaf dat moment super. Weer terug bij mezelf.

In de afgelopen weken is sowieso veel verschoven binnen mezelf. Ik ben opener geworden. Eerlijker. En dat is lastiger dan je op het eerste gezicht zou denken. Het is heel makkelijk om te roepen dat je leuk lief en aardig bent en dat je zo'n geweldig mens bent maar wanneer je dan kijkt naar je gedrag, naar wat je DOET moet je vaak voor jezelf toegeven dat je helemaal niet zo lief, leuk en aardig bent. En dat is ronduit niet leuk. Dikke deuken in mijn ego.
Maar gelukkig ontdek je al heel snel dat wanneer je dan toegeeft dat je inderdaad helemaal niet altijd een 'goed' mens bent dat er......tadaaaaaaa.....niks aan de hand is.

Ik voor mij moest vooral toegeven dat ik mezelf afkeurde op allerlei vlakken. En dat gaf conflicten binnen mezelf. Je kunt natuurlijk wel roepen dat je helemaal tevreden bent met jezelf maar wanneer je dan bepaalde dingen afkeurt BEN je dus gewoon niet helemaal tevreden. Maar dat telt dan niet omdat het maar een paar dingen zijn. Maar het telt wel. Je keurt jezelf dus af. Dat wilde ik niet meer. En de grap was dat ik eigenlijk de dingen afkeurde waarvan ik dacht dat ANDEREN ze zouden afkeuren maar in de praktijk zijn mensen helemaal niet geïnteresseerd in wat je allemaal van jezelf afkeurt. En ondanks dat ik dat soort dingen weet, wist ik ze dus niet van binnen wanneer het over mezelf ging.

Nu voel ik rust. Er is geen strijd meer. Dat klinkt zwaarder dan het was maar een beeld van jezelf hoog houden is vermoeiender dan je denkt. ALS je er al over denkt. Heel blij dat ik de tijd heb genomen om dit uit te vogelen voor mezelf. De 'beloning' is enorm.

Totaal aantal keer gelezen: 277
Vandaag: 1